Katar bezobjawowy

 



29 listopada 2020

    Sąsiedzi rzucili się na Szwajcarię, bo ta otwiera na zimę wyciągi narciarskie i całą infrastrukturę.  Wypowiada się Włoch odpowiedzialny za zamknięcie tamtejszych ośrodków. Zdaje sobie sprawę, że pasjonaci narciarstwa pojadą do Szwajcarii, a żeby zapobiec eksodusowi rozważane jest zamknięcie granic z Austrią i Szwajcarią.

    Jarek zrobi sos holenderski do ryby, powołuje się na autorytet: Alex French guy, inżynier z wykształcenia, z powołania kucharz i popularny YouTuber, usprawnia przepisy kulinarne.  Jarek jest nim zachwycony.  Tłumaczę, że nie da się zrobić sosu holenderskiego w cztery minuty, ale nie wierzy. Przy kolacji postanawia odciążyć mnie w kuchni.

    Filety z okonia umyłam i wysuszyłam, kalafior na gazie dojdzie za 15 minut. Zostawiam Jarka z sosem i termosem, do którego przeleje produkt i wracam przed komputer. Jarek uruchamia blender, nie wytrzymuję, zbiegam szesnaście stopni, sugeruję żeby zamiast  rozdrabniacza użył trzepaczki. Niepotrzebnie się wtrącam. Wracam na górę i zajmuję się własnymi sprawami. Trzy minuty później zostaję wezwana do kuchni. Zbiegam. Te żółtka są surowe, oceniam! Sugeruję, żeby ubijać nad kąpielą wodną i znów mam luz, więc wracam. 

Trzy minuty później: - Chodź, zobacz! 

Schodzę zobaczyć. - To jest glina, a miał być obłoczek - mówię i o dziwo mój głos brzmi spokojnie.

- Czyli co mam teraz zrobić - pyta ekspert.

- Dolać zimnej wody i nabić powietrza trzepaczką. 

- Poradzę sobie - spławia mnie.

Wracam, nie zdążam nawet usiąść.

- Chodź zobaczyć! - krzyczy.

Idę. Sos jest ciepły, żółtka dogotowane, konsystencja obłoczka, ale dlaczego to jest tak upiornie kwaśne?! 

- Ale ty jesteś - słyszę komentarz.

Ale jestem, powtarzam sobie w myślach i wstawiam patelnię na ryby,  nucę cichutko: 

„Jestem piasku ziarenkiem w klepsydrze

Zabłąkaną łódeczką wśród raf

Kroplą deszczu

Trzciną myślącą wśród traw ale jestem!"

Melodia mnie porywa, więc włączam wyciąg na pełną moc, ryczy jak samolot, nikt mnie nie usłyszy na cały regulator lecę za Anną Marią Jopek:  

„Jestem iskrą i wiatru powiewem

Smugą światła, co biegnie do gwiazd

Jestem chwilą, która prześcignąć chce czas ale jestem!"

 15 min na kalafior, 6 na ryby, a dzięki sosowi mam z głowy wieczorny fitness.

    

 Ilość przypadków covid na świecie spada. Media  obarczają za to winą ludzi, którzy przestali się testować. Dziennikarze przestrzegają nas przed zbytnim optymizmem. Zapewniają, że sytuacja wkrótce się pogorszy!  

    Nigdy nie słyszałam o bezobjawowej grypie czy katarze… a Ty?


Do spisania!

Katarzyna Sikora Borowiecka





Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

To już jest oficjalne

Obraz
  Poniedziałek 13 listopada 2023 Otóż po dwudziestu pięciu latach wyprowadzamy się z francuskojęzycznego kantonu Vaud do niemieckojęzycznego Nidwaldu. Zasadniczo z kantonu do jednej z sześciu polówek szwajcarskich kantonów. Połówki, która w porywach liczy sobie dwukrotność mieszkańców naszego miasteczka: całe czterdzieści siedem tysięcy, w tym masę nowonarodzonych istot. O obecności osesków, niemowląt i małych dzieci w nidwaldzkich domach informują tablice, wycięte z dykty, takie w typie podobizny pszczółki Mai czy innego kaczora Donalda. Tablice są skwapliwie zainstalowane na balustradach nidwaldzkich balkonów lub przy wejściach do domów. Być może dzieciak po latach rozliczy wapniaków za brak ostentacji, stąd wynika ta obowiązkowość.  Mieszkańcy są tam natarczywie mili, co usprawiedliwiam faktem, że w tak niewielkiej populacji każdy rozpaczliwie szuka bratnich dusz ;)  I tak podziwialiśmy okolice, przechadzając się między Jeziorem Czterech Kantonów, jezioro na kształt ośmiornicy, a gó
Czytaj więcej

Jak nie płacić za benzynę w Szwajcarii

Obraz
  4 października 2023 Na prośbę Jarka otwieram zaadresowany do niego list. Przebiegam wzrokiem: "Dnia tego i tego nabrał Pan u nas benzyny na stanowisku nr 3. Z przykrością stwierdziliśmy, że zaraz potem odjechał Pan ze stacji bez uregulowania należności." - przerywam lekturę i wybucham śmiechem.  Jarek minę ma nieszczególną i zaczyna się tłumaczyć, że tego dnia miał dużo spraw i…to jest niemożliwe, to się nie mogło zdarzyć. - Czytam dalej, żeby rozładować napięcie  - "Uważamy, że zwyczajnie zapomniał Pan zapłacić." Jarek się poddaje, sprawdzi wyciąg z konta.  - Dziki Zachód, mężu, stałeś się gangsterem! - teraz śmiejemy się oboje. "Prosimy o opłatę na podane konto i dziękujemy za zrozumienie naszej sytuacji." - kończę czytać stronę i przekładam na kolejną, na której widnieje kolorowe, o świetnej rozdzielczości, w formacie A4 zdjęcie mojego "komwboja", który zapatrzony w "prerię", czytaj na budynek administracji wodociągów miejskich, ob
Czytaj więcej

Ring bokserski

Obraz
 3 grudnia 2024 Ennebeurgen, mieszkamy w jednej z brył przy kościele. Dzwonnica zaczyna dawać znać o sobie od piątej rano. Wtedy wybija pięć gongów. Potem wybija co kwadrans dwa gongi, cztery na półgodzinę, w pełną godzinę najpierw obębnia osiem za minione kwadranse, potem wybija godzinę odpowiednią ilością uderzeń mniejszego dzwonu, a następnie repetuje dużym dzwonem. W weekendy jest jakiś inny system, ale nie ma mnie przeważnie w okolicy, więc jeszcze go nie znam.  I tak grzeje bez końca. Ponoć uskuteczniono nawet ankietę wśród społeczeństwa, ale siedemdziesięciu procentom przepytywanych hałas nie przeszkadzał. Przyzwyczajenie się do złego zapachu zwykle trwa u mnie pół godziny (nos jak u francuskiego pieska ;) do hałasu, jak się okazuje, miesiąc. Teraz słyszę wyłącznie w porze obiadu i podchodzę do jazgotu już bez spiny. Dziwne tutaj były roraty, któregoś dnia wyszli na miasto dzwonnicy z dzwonami jakie noszą szwajcarskie krowy. Szli kolumnam, żółwikami składającymi się z kilkunastu
Czytaj więcej