Dzieci nie muszą słuchać rodziców!

 


9 października 21


Oglądam wiadomości. Najpierw pada informacja, że za zaszczepienie się przysługuje nagroda 50 franków, a już chwilę później  namawiają do szczepienia dzieci w wieku 12-14 lat. Dobrze by było dla dobrostanu rodziny, mówi szef zdrowia jednego ze szwajcarskich kantonów, aby na szczepienie dzieci zgodzili się rodzice. I kontynuuje:  dzieci nie potrzebują zgody rodziców na szczepienia!

Nie potrzebują zgody rodziców?!| Jak to nie? A kto się nimi opiekuje, kto je karmi i broni przed niebezpieczeństwami. Kto łazi na wywiadówki, do logopedy, kto wybiera im wygodne buty, cieszy się ich sukcesami i tuli przy wpadkach; kto zarywa noce, kiedy są chore, jak nie rodzice. I teraz jakiś urzędas mówi naszym dzieciom, że nie muszą nas słuchać?! 


Do napisania!


Komentarze

  1. Jocik6 listopada 2021 08:38

    Niszczą wszystkie autorytety jakie znamy :kościół wiara ,rodzina .już nawet w szkołach nie uczą tak jak to było 20 lat temu.czyli szykuje się upadek społeczeństwa.wiedza lepiej co jest lepsze dla twojego dziecka coraz lepiej

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Gulasz z kota10 listopada 2021 04:40

      Jocik, zgadza się, nie dość, że niszczą to nie dają nic w zamian. W efekcie ludzie stają się tak zdezorientowani, że łykają każdą propagandę. Ciekawie o tym mówił rosyjski facet od propagandy, potem dziennikarz Jurij Bezmienow. Jest kilka wywiadów z nim na Youtube. W każdym razie do tego niszczenia propaganda używała ludzi, a gdy ci stawali się niepotrzebni zostawiali unicestwieni. Ciekawym przykładem takiego unicestwiania stała się ta autystyczna Szwedka od klimatu. Nie wpuścili bidulki Grety na ostatni szczyt klimatyczny ;)

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Osiem metrów sześciennych

Obraz
Po roku czeka nas kolejna przeprowadzka, oby weszło nam to w nawyk. Tym razem przenosimy się tylko w obrębie naszej wioski. Przy okazji wyjazdu z Nyon pozbyliśmy się masy niepotrzebnych rzeczy, które skumulowały się przez dwadzieścia pięć lat życia w Szwajcarii. Tym razem przenosimy się na "lekko" ;) Szacuję, że zredukowaliśmy stan posiadania o połowę.  Słyszę odgłos wiadomości wpadającej na Whatsapp, to pośredniczka przełożyła pierwszą wizytę klienta na nasze mieszkanie i dorzuciła drugą. Niech to, na tę porę przestawiłam faceta od przeprowadzek. Po raz trzeci piszę do przeprowadzkowego, dam mu znać o czasie spotkania, jak pośredniczka wypełni kalendarz na jutro. Jarek nie rozumie dlaczego tak się spieszę, przeprowadzamy się na początku listopada, mamy czas. My tak, ale czy ma go przeprowdzkowy? Wiedziona tą wizję znów piszę do przeprowadzkowego, niech wpadnie dzisiaj, jeżeli znajdzie chwilę. Znalazł, więc pędzę rozpakować walizki, poprzedniej nocy wróciliśmy z Polski, nie c
Czytaj więcej

Dziecko mnie spiło

Obraz
 Niedziela 20 października 2024 Walimy do meblowego w okolice Altdorfu (stolicy Uri), wczoraj trafiłam na ogłoszenie, mają dni otwarte w ten i następny weekend. Meblowy na końcu świata, w stromych górach, liczy sobie trzy piętra wypełnione meblami ekskluzywnych marek. Do koloru do wyboru, rozmiar też można dopasować do indywidualnych potrzeb, zapewnia łamanym angielskim Elisa, sprzedawczyni. Nasza wina, ciągle nie władamy niemieckim, a o ile łatwiej byłoby się wtedy dogadać. Ale i tak nie narzekamy, Elisa jest kumata i dowcipna, dyskutujemy o nadzwyczajnej urody kanapie, która nie jest płaska jak wszystkie inne lecz wypukła, trochę jak siedzenie w samochodzie. Można do niej wpaść, ale nie da się spaść. Cały ten sklep wygląda jak muzeum, co zachęca do dyskusji nad eksponatami ;) Kanapę zaprojektował japoński artysta, a jej nazwa po naszemu znaczy kamień. I tak od słowa do słowa, okazuje się, że Eliza też mieszka w Ennetburgen, mało tego  pod szóstką, a my od czwartku będziemy mieszkać n
Czytaj więcej

Fajna restauracja w Stans i sklep kolonialny w Kerns

Obraz
Zwiedzamy nowe okolice, wybraliśmy się na obiad do Stans (Nidwald), stolicy naszego kantonu. Restauracja Culinarium Alpinum (nikt mi nie płaci za reklamę, ale polecam) okazała się wybitna i to nie tylko ze względu na szczodrą kuchnię: w ramach posiłku zaserwowali nam sałatkę, zupę i danie główne. Jarek, zamówił rosebeuf,  ja wrąbałam przepyszną sielawę na kaszy jaglanej  przyozdobionej pomidorowym pesto i warzywami duszonymi al dente: koprem włoskim, selerem, marchewką i czymś, czego nie byłam w stanie zidentyfikować, a potem zapomniałam zapytać (zadziwiająco smaczne połączenie). Między zupą, a daniem głównym ekipa poprosiła Jarka, żeby zmielił dla nas pieprz i ewentualnie inne przyprawy. Po posiłku, było tego tyle, że myślałam, że pęknę, tym bardziej, że zjadłam swoje i władowałam w siebie jeszcze domowej roboty frytki z jarkowego przydziału. Ciągle jestem głodna, jem i to wszystko gdzieś we mnie znika. Pasożytów brak, sprawdziłam. Już po posiłku, z tarasu weszliśmy do restauracji, że
Czytaj więcej